top of page

VOORSTELLINGEN

SO MUCH MORE IN LIFE Sweet Sixteen

2024
 
NCC is cordially inviting you, the poor poor common people to our glitterdomain! This amazing Super Sweet 16 Party will have a photobooth where you can take a picture with some kartonnen versions of yours truly. Golden showers aka champagne (not piss) will be flowing, there might be a clown and you can bring your dog to the party to spuit botox if he or she already is looking like a big hanging sack of balls. 
P.s. you can’t look prettier than the hosts cuz otherwise you will be exiled from the party!
P.p.s if you bring a gift we might unbox it in front of the camera and you have a chance your present will be aired on MTV.
Dresscode: Pink Royalty.
​

So much more in life.jpg
CTF 2.jpg

SO MUCH MORE IN LIFE is een voorstelling over gezien willen worden en het vullen van leegte. Is er nog ruimte voor zingeving als je alles kan kopen? En waarom vinden we het grappig wanneer rijke mensen pijn hebben? Misschien voelen wij onszelf verheven boven tieners die ongelofelijk hard moeten huilen als de Bentley die ze krijgen, inclusief roze strik en bezaaid met Swarovski kristallen, zwart is in plaats van wit. Of zijn we gewoon jaloers omdat wij het nooit zo breed hadden?
 

SO MUCH MORE IN LIFE hebben wij gemaakt voor het Café Theater Festival. 

Credits:
Concept en spel: Max Laros en Rosita Segers
Eindregie: Judith van den Berg
PR beeld: Dagmar Ketelaers

Met dank aan: CTF, Het NUT, Elise Mathilde Fonds en Derk Stenvers

​

In de pers:

Theaterkrant
REGELRECHTE POVERTYPORNINHILARISCHE CAFÉVOORSTELLING
Segers en Laros vertolken groteske karikaturen waar je meteen een afschuwelijke hekel aan hebt, maar wier tomeloze eenzaamheid uiteindelijk toch een vorm van compassie sorteert.

https://www.theaterkrant.nl/recensie/so-much-more-in-life-sweet-sixteen/non-creators-company/

 

AD

Van kitscherige satire tot gooi- en smijtwerk: 20ste editie van Café Theater Festival staatvoor de deur | Utrecht | AD.nl

Alles wat nog bedacht moet worden

​2023-2024

​

"Nee hoor. Alles is al bedacht. Namelijk door mij: De Grote Baas. De baas van alles. Van de zon. De maan. Alle planeten. Van de lucht die jullie inademen en het afval dat jullie uitpoepen. Ik bepaal dat de aarde draait en het gras groen is. Ik ben de oorzaak van alle oorzaken. Ik heb alles al vastgelegd. Alles gaat hoe het gaat. Alles gaat hoe ik dat heb bedacht. Hoe ik het beveel.

​

Max en Rosita denken dat zij deze voorstelling hebben bedacht, maar ik had al bedacht dat zij dat gingen bedenken. Ik heb ook bedacht dat jij deze promotietekst zou lezen. Precies ja. En nu nog eventjes doorlezen.. haha.. zie je wel dat ik de baas ben. Jij kan überhaupt helemaal niet je eigen baas zijn, jij weet helemaal niet hoe dat moet. Wat je met al die vreselijke vrijheid zou aan moeten. En met pech en toevalligheden. Gelukkig ben ik er: een hele redelijke baas. IK BEVEEL JE om naar de voorstelling te komen. Oh sorry dat was wel heel bazig. Ik beveel je om verder te lezen. Jaaaa! Goedzo. En nu stoppen. Stop. Ho, ho ho, hallo!! Doe eens wat ik zeg!! Nee ho Stop. Ík ben de BAAS. Je denkt dat je zonder mij kan maar dat kan je helemaal niet. Hee Hallo!!! "

​

Alles wat nog bedacht moet worden is een voorstelling voor iedereen vanaf 5 jaar met een eigen wil. Een voorstelling vol dwaling, controlezucht en ongehoorzaamheid. Een associatieve ode aan de fantasie en de toeval. Over alles wat misschien niet kan waarvan niemand weet hoe het afloopt.​

Credits:

Concept en spel: Max Laros en Rosita Segers
Eindregie: Manja Topper
Vormgeving: Sjaan Hofstede en Pleun Verhees
Muziek: Sebastiaan Bax
Techniek: Michiel Heuveling
PR beeld: Lisa Schamlé
PR design: Daphne Reijtenbagh

Scènefoto's: Daan Jeurens 
Producent: Festival Tweetakt
Met dank aan: K F Hein Fonds, Stichting Janivo, Petra Blok, Milou Smit en Harm van Geel

Deze voorstelling is een Tweetaktproductie​

​

In de pers:

Theaterkrant

REBBELERENDE MARIONETTEN OMARMEN DE WETTELOOSHEID

https://www.theaterkrant.nl/recensie/alles-wat-nog-bedacht-moet-worden-5/non-creators-company/

​

NRC

In opstand tegen de voice-over

https://www.nrc.nl/nieuws/2023/06/19/boeiend-theater-over-vaders-macht-en-bezit-op-festival-tweetakt-a4167540

_MG_6086.jpg

APENJAREN There’s no way back 

2022-2023
 
WARNING

the following show contains strong language, profanity and shocking and explicit images, which may not be suited for children or sensitive adults. This is all performed by professionals under the supervision of professionals. The performers are all above 18. There are no animals harmed during this show. Or maybe one or two humans will be harmed in the show, but they are not animals. 
 

Apenjaren speelt zich af op de dunne overgangslijn tussen kind en tiener. Tussen Bambi en Carrie. Tussen vrolijke flikflaks en de grond waar je doorheen zakt. Tussen toen en nu. Tussen nu en straks. Tussen knokige knoken en schaamliprode hoofden. Tussen verdwijnen en uit je voegen barsten. Tussen ongemak en schaamte. Tussen achterlaten en terugverlangen. Tussen mentos en cola. Tussen groeien en vervormen. Tussen aanpassen en compenseren in.
In dit schemergebied, waarin alles ineens anders lijkt te zijn, ontmoeten twee personen elkaar. Het is er eng maar ook leuk maar vooral eng en ze kunnen er niks tegen doen. Ze dwalen, dansen, pesten, wiebelen en komen heel dichtbij om iets in je oor te fluisteren. 
 
In deze komming of eetsj vragen we onszelf af hoe schaamte ons heeft veranderd en gevormd. Waarom we groeien eng vinden, maar onszelf wel altijd groter voordoen dan we zijn. Kunnen we ook erkenning krijgen zonder de ander te imponeren? En hoe moeten we leven met al dit ongemak? 
 
Apenjaren is een coproductie tussen
Non Creators Company en Festival Tweetakt voor iedereen vanaf 10 jaar.
 

Credits:
Concept en spel: Max Laros en Rosita Segers
Eindregie: Zarah Bracht
Vormgeving: Sjaan Hofstede en Pleun Verhees
Sounddesign: Mauro Casarini
Techniek: Juriaan Gregor
PR beeld: Lisa Schamlé
PR design: Daphne Reijtenbagh
Producent: Festival Tweetakt

Met dank aan: Petra Blok en Milou Smit

APENJAREN_Digitaal_Rosita.jpg

Foto: Dagmar Ketelaers

Spread the sadness 

een missverkiezing van tranen 2021-2022

 

is een ode aan het verdriet. Een tranentrekkende voorstelling over het vormgeven van je eigen pijn en het toe-eigenen van die van een ander. Over hoe leed je identiteit beïnvloed en verdriet tot entertainment wordt gereduceerd. Als van pijn iets oppervlakkigs wordt gemaakt, kan verdriet dan nog bestaan als verbinding tussen mensen?

 

Together we cry, together we cry, together we cry, together we cry, there’s so much sad gonna flood the ocean – the script

 

Max Laros en Rosita Segers verhouden zich tot een wereld vol tranen waarin ze een poging doen verdriet te omarmen en te kunnen huilen in het bijzijn van hun publiek.

#trynottocry

Poster_Lage_Resolutie2.jpg

Credits: 

Concept en spel: Max Laros en Rosita Segers

Begeleiding: Lisa Schamlé

Vormgeving: Sjaan Hofstede

Techniek: Niels Ermstrang

PR beeld: Daphne Reijtenbagh

PR foto: Dagmar Ketelaers

Met dank aan: Annabelle Hinam, Het NUT, DePlaatsmaker, Theater Kikker, Gemeente Utrecht, Amarte Fonds, Janivo Stichting, KF Hein Fonds, Stichting Elise Mathilde, Play-In Utrecht, Aluin

IMG_1896 (2).JPG

Foto: Dagmar Ketelaers

Remembering Selves 

2019

 

Vanuit onze angst om vergeten te worden doen we een poging iets memorabels achter te laten.

 

'De briljante Remembering Selves tilt ver boven het niveau van een geniale montagevoorstelling. Op komische en tegelijkertijd ontroerende wijze zoeken de twee afstuderende acteurs de grenzen van hun kwetsbaarheid op, waardoor Remembering Selves een voorstelling is die nog lang zal na-echo-en.’

 

Credits:

Spel en concept: Max Laros en Rosita Segers
Begeleiding: Anne Maike Mertens
Vormgeving: Sjaan Hofstede en Pleun Verhees

RememberingSelves055.jpg
RememberingSelves010.jpg
RememberingSelves077.jpg

Foto's: Jos Kuklewski

Voorland 

2017

Onze eerste korte voorstelling. Over het opbouwen van een nieuwe wereld. We deden trucjes, smeerde maskertjes op ons gezicht, smeten elkaar op de grond en klommen op elkaars schouders om te herrijzen als een Fenix.

Ine te Rietstap (hoofddocent HKU en theatermaakster) over Voorland

`Jullie speelden samen alsof jullie al jaren met elkaar werken. Het perfectionisme straalde er vanaf, maar toch, of misschien juist daarom was het ook brutaal. Als performers waren jullie opvallend autonoom, er was een ongegeneerd open contact met het publiek en jullie maakten elkaar sterk en waren samen gevoelig voor wat er op elk moment aan de hand was.`

voorland.jpg
bottom of page