VOORSTELLINGEN
Ôskwanteklip
​2025
​
In een piepklein huisje aan zee, waar de luxaflex niet meer omhoog of omlaag gaat, leven twee oude mensen: Ger en Gon. Elke maandag plukken ze mosselen uit het water en het eelt van hun voeten. Alles gaat zoals het altijd is geweest.
Wanneer Ger op een ochtend zijn veters niet meer kan strikken, beginnen er absurde dingen te gebeuren. De meeuwen beginnen plots als een engelenkoor te zingen, Gers kunstgebit komt tot leven en Gon verandert in een mossel. Hun huis wordt te groot, brokkelt af, wordt opgeslokt door de zee en verdwijnt. Hun leven keert zich binnenstebuiten en achterstevoren.
Ôskwanteklip is een kleurrijke, beeldende en grappige voorstelling over een bijna laatste fase van het leven en het verlangen om thuis te komen. Via maskerspel en muziek wordt de worsteling met vergankelijkheid getoond. Met scherpe humor en tragikomische taferelen nodigen we het publiek uit om stil te staan bij het leven, de dood en alles daartussenin. ​
Credits:
Concept en spel: Max Laros en Rosita Segers - Non Creators Company
Eindregie: Jochem Stavenuiter
Vormgeving: Sjaan Hofstede en Pleun Verhees
Muziek: Sebastiaan Bax
Techniek: Michiel Heuveling
Productie: Nina de Wringer
PR beeld: Lisa Schamlé
PR design: Daphne Reijtenbagh
Marketing: Jamie Zwart
In samenwerking met: Theater Kikker, Dood Paard, Theater Utrecht
Met dank aan: Sacha Zwiers, Jef van Gestel, Manja Topper, Lisa Donia, Hanno Tomassen, Jolie Vreeburg, Tomy Huijbregts, Vincent Wijlhuizen
Met steun van: Fonds Podiumkunsten, Gemeente Utrecht, Stichting Janivo, Elise Mathilde Fonds, Norma Fonds
Pers
Volkskrant
**** in voor Ôskwanteklip!
"De lange, vrijwel woordeloze scènes zijn schilderijtjes op zich. Bejaardenballet Ôskwanteklip (6+) is mooi beeldend theater"
Lees hier de volledige recensie
​
Groene Amsterdammer
"Ôskwanteklip is een ontroerend kleinood dat toeschouwers vanaf zes jaar meeneemt in een lichtvoetige, woordeloze en fantasierijke verbeelding van een rouwproces. (...) Het is heel knap hoe het duo kinderen én volwassenen de ruimte geeft om angst of verdriet over het onvermijdelijke ouderdoms-wegvallen van geliefde naasten te ervaren met zo'n troostende verzachting.
Lees hier de volledige recensie
​
​
SO MUCH MORE IN LIFE Sweet Sixteen
2024
NCC is cordially inviting you, the poor poor common people to our glitterdomain! This amazing Super Sweet 16 Party will have a photobooth where you can take a picture with some kartonnen versions of yours truly. Golden showers aka champagne (not piss) will be flowing, there might be a clown and you can bring your dog to the party to spuit botox if he or she already is looking like a big hanging sack of balls.
P.s. you can’t look prettier than the hosts cuz otherwise you will be exiled from the party!
P.p.s if you bring a gift we might unbox it in front of the camera and you have a chance your present will be aired on MTV.
Dresscode: Pink Royalty.​
SO MUCH MORE IN LIFE is een voorstelling over gezien willen worden en het vullen van leegte. Is er nog ruimte voor zingeving als je alles kan kopen? En waarom vinden we het grappig wanneer rijke mensen pijn hebben? Misschien voelen wij onszelf verheven boven tieners die ongelofelijk hard moeten huilen als de Bentley die ze krijgen, inclusief roze strik en bezaaid met Swarovski kristallen, zwart is in plaats van wit. Of zijn we gewoon jaloers omdat wij het nooit zo breed hadden?
SO MUCH MORE IN LIFE hebben wij gemaakt voor het Café Theater Festival.
Credits:
Concept en spel: Max Laros en Rosita Segers
Eindregie: Judith van den Berg
PR beeld: Dagmar Ketelaers
Met dank aan: CTF, Het NUT, Elise Mathilde Fonds en Derk Stenvers
​
In de pers:
Theaterkrant
REGELRECHTE POVERTYPORNINHILARISCHE CAFÉVOORSTELLING
Segers en Laros vertolken groteske karikaturen waar je meteen een afschuwelijke hekel aan hebt, maar wier tomeloze eenzaamheid uiteindelijk toch een vorm van compassie sorteert.
https://www.theaterkrant.nl/recensie/so-much-more-in-life-sweet-sixteen/non-creators-company/
AD
Alles wat nog bedacht moet worden
​2023-2024
​
"Nee hoor. Alles is al bedacht. Namelijk door mij: De Grote Baas. De baas van alles. Van de zon. De maan. Alle planeten. Van de lucht die jullie inademen en het afval dat jullie uitpoepen. Ik bepaal dat de aarde draait en het gras groen is. Ik ben de oorzaak van alle oorzaken. Ik heb alles al vastgelegd. Alles gaat hoe het gaat. Alles gaat hoe ik dat heb bedacht. Hoe ik het beveel.
​
Max en Rosita denken dat zij deze voorstelling hebben bedacht, maar ik had al bedacht dat zij dat gingen bedenken. Ik heb ook bedacht dat jij deze promotietekst zou lezen. Precies ja. En nu nog eventjes doorlezen.. haha.. zie je wel dat ik de baas ben. Jij kan überhaupt helemaal niet je eigen baas zijn, jij weet helemaal niet hoe dat moet. Wat je met al die vreselijke vrijheid zou aan moeten. En met pech en toevalligheden. Gelukkig ben ik er: een hele redelijke baas. IK BEVEEL JE om naar de voorstelling te komen. Oh sorry dat was wel heel bazig. Ik beveel je om verder te lezen. Jaaaa! Goedzo. En nu stoppen. Stop. Ho, ho ho, hallo!! Doe eens wat ik zeg!! Nee ho Stop. Ík ben de BAAS. Je denkt dat je zonder mij kan maar dat kan je helemaal niet. Hee Hallo!!! "
​
Alles wat nog bedacht moet worden is een voorstelling voor iedereen vanaf 5 jaar met een eigen wil. Een voorstelling vol dwaling, controlezucht en ongehoorzaamheid. Een associatieve ode aan de fantasie en de toeval. Over alles wat misschien niet kan waarvan niemand weet hoe het afloopt.​
Credits:
Concept en spel: Max Laros en Rosita Segers
Eindregie: Manja Topper
Vormgeving: Sjaan Hofstede en Pleun Verhees
Muziek: Sebastiaan Bax
Techniek: Michiel Heuveling
PR beeld: Lisa Schamlé
PR design: Daphne Reijtenbagh
Scènefoto's: Daan Jeurens
Producent: Festival Tweetakt
Met dank aan: K F Hein Fonds, Stichting Janivo, Petra Blok, Milou Smit en Harm van Geel
Deze voorstelling is een Tweetaktproductie​​
In de pers:
Theaterkrant
REBBELERENDE MARIONETTEN OMARMEN DE WETTELOOSHEID
https://www.theaterkrant.nl/recensie/alles-wat-nog-bedacht-moet-worden-5/non-creators-company/
​
NRC
In opstand tegen de voice-over
Kijk hier de trailer!
​
​​
APENJAREN There’s no way back
2022-2023
WARNING
the following show contains strong language, profanity and shocking and explicit images, which may not be suited for children or sensitive adults. This is all performed by professionals under the supervision of professionals. The performers are all above 18. There are no animals harmed during this show. Or maybe one or two humans will be harmed in the show, but they are not animals.
Apenjaren speelt zich af op de dunne overgangslijn tussen kind en tiener. Tussen Bambi en Carrie. Tussen vrolijke flikflaks en de grond waar je doorheen zakt. Tussen toen en nu. Tussen nu en straks. Tussen knokige knoken en schaamliprode hoofden. Tussen verdwijnen en uit je voegen barsten. Tussen ongemak en schaamte. Tussen achterlaten en terugverlangen. Tussen mentos en cola. Tussen groeien en vervormen. Tussen aanpassen en compenseren in.
In dit schemergebied, waarin alles ineens anders lijkt te zijn, ontmoeten twee personen elkaar. Het is er eng maar ook leuk maar vooral eng en ze kunnen er niks tegen doen. Ze dwalen, dansen, pesten, wiebelen en komen heel dichtbij om iets in je oor te fluisteren.
In deze komming of eetsj vragen we onszelf af hoe schaamte ons heeft veranderd en gevormd. Waarom we groeien eng vinden, maar onszelf wel altijd groter voordoen dan we zijn. Kunnen we ook erkenning krijgen zonder de ander te imponeren? En hoe moeten we leven met al dit ongemak?
Apenjaren is een coproductie tussen Non Creators Company en Festival Tweetakt voor iedereen vanaf 10 jaar.
Credits:
Concept en spel: Max Laros en Rosita Segers
Eindregie: Zarah Bracht
Vormgeving: Sjaan Hofstede en Pleun Verhees
Sounddesign: Mauro Casarini
Techniek: Juriaan Gregor
PR beeld: Lisa Schamlé
PR design: Daphne Reijtenbagh
Producent: Festival Tweetakt
Met dank aan: Petra Blok en Milou Smit
Foto: Dagmar Ketelaers
Kijk hier de trailer!
​
​​
Spread the sadness
een missverkiezing van tranen 2021-2022
is een ode aan het verdriet. Een tranentrekkende voorstelling over het vormgeven van je eigen pijn en het toe-eigenen van die van een ander. Over hoe leed je identiteit beïnvloed en verdriet tot entertainment wordt gereduceerd. Als van pijn iets oppervlakkigs wordt gemaakt, kan verdriet dan nog bestaan als verbinding tussen mensen?
Together we cry, together we cry, together we cry, together we cry, there’s so much sad gonna flood the ocean – the script
Max Laros en Rosita Segers verhouden zich tot een wereld vol tranen waarin ze een poging doen verdriet te omarmen en te kunnen huilen in het bijzijn van hun publiek.
#trynottocry
Credits:
Concept en spel: Max Laros en Rosita Segers
Begeleiding: Lisa Schamlé
Vormgeving: Sjaan Hofstede
Techniek: Niels Ermstrang
PR beeld: Daphne Reijtenbagh
PR foto: Dagmar Ketelaers
Met dank aan: Annabelle Hinam, Het NUT, DePlaatsmaker, Theater Kikker, Gemeente Utrecht, Amarte Fonds, Janivo Stichting, KF Hein Fonds, Stichting Elise Mathilde, Play-In Utrecht, Aluin
_JPG.jpg)
Foto: Dagmar Ketelaers
Remembering Selves
2019
Vanuit onze angst om vergeten te worden doen we een poging iets memorabels achter te laten.
'De briljante Remembering Selves tilt ver boven het niveau van een geniale montagevoorstelling. Op komische en tegelijkertijd ontroerende wijze zoeken de twee afstuderende acteurs de grenzen van hun kwetsbaarheid op, waardoor Remembering Selves een voorstelling is die nog lang zal na-echo-en.’
Credits:
Spel en concept: Max Laros en Rosita Segers
Begeleiding: Anne Maike Mertens
Vormgeving: Sjaan Hofstede en Pleun Verhees
Foto's: Jos Kuklewski
Voorland
2017
Onze eerste korte voorstelling. Over het opbouwen van een nieuwe wereld. We deden trucjes, smeerde maskertjes op ons gezicht, smeten elkaar op de grond en klommen op elkaars schouders om te herrijzen als een Fenix.
Ine te Rietstap (hoofddocent HKU en theatermaakster) over Voorland:
`Jullie speelden samen alsof jullie al jaren met elkaar werken. Het perfectionisme straalde er vanaf, maar toch, of misschien juist daarom was het ook brutaal. Als performers waren jullie opvallend autonoom, er was een ongegeneerd open contact met het publiek en jullie maakten elkaar sterk en waren samen gevoelig voor wat er op elk moment aan de hand was.`
